Masining na Pagkukwento

Pagkukwento

1.    Ang kweto ay orihinal o di orihinal na katha at nakatuon sa tema ng PASUC sa taong ito.

2.    Ang pagkukwento ay magaganap sa loob ng 5 minuto na magsisimula sa hudyat ng hatol ng tagaoras. Babawasan ng 2 puntos sa kabuuang marka ang pagkukuwentong lalabis sa 5 minuto. Ang kuwento ay nasa antas pangkolehiyo.

3.    Walang anumang epektong teknikal na gagamitin tulad ng mikropono, musika, o tunog. Wala ring gagamiting larawan o anumang sining biswal.

4.    Limitado and kilos o galawa sa entablado habang nagkukuwento.

5.    Ang kasuotan ay angkop sa piyesa at naayon sa pamantayang moral at etikal.

6.    Limang sipi ng piyesa ang dapat naipasa bago magsimula ang patimpalak.

7.    Ang hatol ng inampalan ay pinal at hindi mapasusubalian.

        i.        Kakayahan sa pagbigkas  —————————————————————————-  20%

       ii.        Nilalaman at kaayusan ng lohika ng mga pangyayari  ———————————- 20%

      iii.        Kakayahan sa pagbabago ng boses   ————————————————————— 15%

      iv.        Kahusayan sa pagbibigay buhay sa papel na ginagampanan o tauhan ————- 25%

       v.        Kakayahan sa panghihikayat sa kawilihan ng nakikinig  ——————————– 20%

TOTAL   ——————-  100%

1. Pagkukuwento

      Kwento – isang uri ng salaysay na nagsasaad ng mga pangyayaring maaaring totoo o

                   kaya ay kathang-isip lamang.

      Maikling kwento – isang uri ng panitikan na may katamtamang habang salaysay ng isang

                  Natatangi at mahahalagang pangyayari sa buhay na karaniwang may elemento

                  ng drama.

·         Layunin ng Pagkukuwento

1.     Malibang

2.     Masanay sa pagsasalita sa harapan ng ibang tao

·         Mga Dapat Isaalang-alang sa Pagkukuwento

1.  Hangga’t maaari, piliin ang paksang napapanahon dahil magiging kawili-wili

ito sa mga tagapakinig lalo na kung bago ang paksa, lalo pa’t ito’y naiuugnay sa kasalukuyang pangyayari.

2.  Gumamit ng nga salitang nauunawaan ng mga tagapakinig.  Iwasang

     gumamit ng mga malalalim na salitang hindi kayang abutin ng

      komprehensyon ng mga tagapakinig.

                        3.  Iangkop ang paksa sa kinagigiliwan ng mga tagapakinig.

                        4.  Gawing malinaw at tiyak ang aral na nais iparating ng kuwento sa mga

                               tagapakinig.

                        5.  Bigyang buhay ang kilos, gawi at pananalita ng mga tauhang inilahad sa

                               pagkukuwento.  Ang paggamit ng iba’t ibang istilo sa pagsasalaysay ay

                               nakapagdaragdag ng lalong pagkalugod ng mga tgapakinig.

                        6.  Gumamit ng mga kagamitang pantanghalan at lumikha ng iba’t ibang tunog,

                               tulad ng isang tunog ng nasusunog na bundok, ulan, putok ng baril, at iba pa.

·         Pamantayan sa Pagkukuwentong Pasalita

1.     Tiyaking alam na alam ang kwentong isasalaysay.

2.     Balangkasin sa isip ang kwento bago isalaysay.

3.     Iwasang banggitin ang mga di-mahahalagang bagay.

4.     Gumamit ng mga angkop na salita sa pagkukuwento.

5.     Isalaysay ang kwento na parang nakikipag-usap.

6.     Sikaping maging masigla sa pagkukuwento.

7.     Bigkasing malinaw ang mga salita.

8.     Huwag magmadali sa pagsasalaysay.

9.     Gawing katamtaman ang lakas ng boses

10.  Tumindig nang matuwid.

11.  Tumingin sa mga nakikinig.

12.  Iwasan ang paggamit ng mga pangatnig na: at, saka, tapos, noong kuwan.

·         Mga Uri ng Maikling Kwento

1.     Katutubong kulay – naglalarawan ng pinangyarihan, ang ayos ng pamumuhay at pag-uugali ng mga naninirahan, ang kanilang pananamit, hanapbuhay, pagsasalita o ang kabuuan ng nasabing kapaligiran.

2.     Pag-ibig – binibigyang-diin ditto ang mga pagtatangi hayag man o hindi, ng dalawang pusong umiibig, ang pagliligawan, ang tampuhan at pagmamahalan.

3.     Katatkutan – naghahayag ng mga pangyayaring kagimbal-gimbal, nakatatakot at nagdudulot ng lagim.

4.     Kababalaghan – paksa nito ang mga pangyayaring di kayang ipaliwanag ng isip.  Taliwas sa karaniwang takbo ng kalikasan ang mga pangyayari.

5.     Katatawanan – nagpapatawa at nagdudulot ng kasiyahan sa mga nakikinig.

6.     Talino – humahamon sa katalinuhan ng mga mambabasa.  Puno ng suliranin ang mga pangyayari.

7.     Pampagkakataon – lumalabas lamang tuwing may pagdiriwang o okasyon.

8.     Tagpuan – binibigyang-diin ditto ang kahalagahan at kabuluhan ng pook na pinangyarihan ng kwento.

9.     Tauhan – higit na pinahahalagahan ditto ang pangunahing tauhan.

10.  Mabanghay – ipinakikita sa kwentong ito kung paanong ang pangyayari’y nakapagdulot ng pagbabago sa pangunahing tauhan.  Ang madulang tagpo ay siyang bumubuo ng kalagayan ng pangyayari.

Hakbang sa Masining na Pagkukwento

1. Pumili ng materyales na gagamitin.

2. Kahit sino ay pwedeng maglahad ng kwento

3.Malakas ang paglalahjad ng kwento

4. Ekspresyon ng mukha

5. Ang kwento ay dapat naayon sa tagapakinig.

Estilo ng tagapagkwento

Ang damdaming ginagamit upang mapukaw an gang kintal sa isipan ng mga tagapakinig